Z życia trójki Szaleńców

#tajemnica #dziwne – Na pewno wiesz, co robisz? Mężczyzna przerwał pracę, odwrócił się i spojrzał na kolegę, który stał z latarnią w drżącej dłoni. – Zaufaj mi. Stefcio podrapał się po policzku, pozostawiając na nim czarne smugi, mocniej ścisnął rączkę kilofa. Zabrał się do pracy, odłupując kawałki skały z ogromnej bryły tuż przed nim. Jego przyjaciel Władzio powiesił latarnię na haku wbitym w ścianę korytarza i zaczął ładować kamienie do kosza. Gdy skończył, z trudem zarzucił pojemnik na plecy i wyszedł na zewnątrz.

#heros #dziwne Miał tylko jedną kulę. Traktował ją jak siostrę, partnerkę, kochankę. Była przy nim w radości i smutku, w deszczu i pełnym słońcu, w karczmie i pod gołym niebem. Już od dłuższego czasu podróżowali wspólnie, wiedział, że zawsze może na nią liczyć. Drżał na samą myśl o rozstaniu, dlatego też wybierał bezpieczniejsze ścieżki, w kryzysowych sytuacjach powściągał swój wybuchowy temperament lub po prostu walczył wręcz.

Zaczęłam pisać taki wiersz, a później uznałam, że to domaga się krótkiego opowiadanka. 

#heros #mitologia #zabójcy Słońce otarło zaspane oczy i chcąc nie chcąc, musiało wstać do pracy. Oświetliło najpierw pola ryżowe, zajrzało przez niedomknięte okiennice, obudziło pierwszych ludzi. Postawny strażnik podszedł do wielkiego gongu, stojącego na pałacowym dziedzińcu, chwycił wielką pałkę i uderzył. Potężny dźwięk obwieścił zmianę warty. W mieście Huan nastał nowy dzień.