Z życia trójki Szaleńców

Znęcam się nad bajkami, a w zasadzie nad Tomaszem, który jest wręcz zachwycony swoją rolą jako głównej gwiazdy bajkowego cosplayu. Kto zgadnie, jakie bajki przedstawiamy? :) W przygotowaniu kolejne

W zasadzie to wydaję się być miła, naprawdę! Tylko dla Tomasza jestem szczególnie szczera i wredna (niekoniecznie w tej kolejności). Ale widzicie to zło? Ten obłąkany uśmieszek szalonego słoneczka? Ten podejrzanie majtający w tę i we w tę ogon. Po prostu pure szatan.

Coś mnie naszło, po Magical Girls przyszedł czas na Szaleńców w wersji wróżkowej. Natchnięta  filmami o Tinkerbell stworzyłam sanbsurdalne twory Sana, Machiejki, Szyderstwa i Pana Ciemności jako skrzydlate maleństwa. Nie chcielibyście spotkać w ciemnym zaułku ^^.

Bazgrałam samopastisz i uczyniłam tę oto pierwszą wersję. Jednakże słusznie Tomasz zauważył, że dalece mija się to z prawdą, więc postanowiłam zrobić bardziej realistyczną mnie.

Tak jest zawsze. Tomasz potwierdza ;D A wynika to oczywiście z mojej niepowstrzymanej złośliwości, na którą nie ma dobrej riposty. Ot życie.

[Poniższy tekst ma tylko i wyłącznie charakter satyryczny, powstał w celach ludycznych. Nie ma na celu kogokolwiek obrazić, wykorzystuje jedynie stereotypy kulturowe do wywołania ogólnej wesołości dziatwy. Jest to fikcja literacka i wszyscy z bolącym tyłkiem winni o tym pamiętać lub po prostu się oddalić. Dziękuję i zapraszam do lektury.]