[CEP] Świadomość

I kolejny CePik, tym razem nieco dłuższy. Miłego czytania i skutecznej walki z rzeczywistością :)

Pogrążony w ciemnościach czułem się wspaniale.

O niczym nie myślałem, nie narzekałem wcale,

Lecz jak to w Polsce bywa krótko trwa sielanka,

Z której mnie wyrwano pewnego poranka.

Pierwszym, co zobaczyłem, była jasność dzika.

Szybko zamknąłem oczy, by nie dostać bzika.

Nagle krótkie plaśnięcie i w dole coś piecze,

Zerknąłem na tył pleców, palce niczym miecze

Znać jest na różowej, dziecięcej mej dupie.

To zniewaga! – krzyknąłem. A ta dalej łupie!

Z bólu nie wytrzymałem, wrzeszcząc w niebogłosy,

Słałem ludzkość do diabła, w pizdu i na stosy.

Groźby poskutkowały, ręka się cofnęła,

W górze byłem przez chwilę, matula mnie wzięła.

Od niej się dowiedziałem o dość przykrej sprawie,

Że jestem zadłużony na ćwierć bańki prawie!

Mówiła coś o dziurze, o jakimś budżecie,

Spotkaniach sejmowych i wojnach na świecie.

Przerażony okropnie, do piersi wtulony,

Ledwo znalazł się w Polsce – już winny miliony!

Rozejrzałem się wkoło, było coś dziwnego,

Brakowało mej siostry i ojca mojego.

Mama zaczęła mówić, słowa niczym topór

Wzmogły przed tym światem berbeciowy opór.

Usłyszałem, że tatuś miał być przy porodzie,

Lecz wnet się zorientował i w swej starej Skodzie

Pomknął ku rejestracji, by wpisać na listę

I za lat trzydzieści mieć już specjalistę.

Doktora ciężko złapać, jeszcze gorzej speca,

A gdy przesuniesz termin, to dopiero heca.

Dowiesz się, że przypadkiem miejsce twe zajęto

I z lekarskiej listy całkiem usunięto.

Siostrze matka kazała wpisać mnie w rejestry

Jakichś skrzypków, pianistów, grającej orkiestry.

Korzystając z okazji, żeby mieć już z głowy

Zakupiła w sklepiku flecik wystrzałowy.

Oczyma duszy widzę, sami o tym wiecie,

Że młody artysta musi grać na flecie.

Lecz w jednym tkwił problem, niech mnie wszystkie duchy,

Jam się taki urodził lekko coś przygłuchy.

Siostra nie próżnowała, z okazji korzysta

I mnie w dzień zapisała na języków trzysta.

To akurat jest spoko, lekcje z Myszką Miki

Przydadzą się na starcie i nie będę nikim.

Powiedzmy sobie szczerze w środowisku miejskim

Cwany jest noworodek z perfekt swym angielskim.

O bracie nie wspominam, menda jakich mało,

Na moje narodziny przyjść mu się nie chciało.

Rodziny nie wybieram i w tym problem cały

By te wszystkie osoby jednako kochały.

A to niemożliwe, dobrze o tym wiecie,

Gdy w czas srogiej kłótni udusić ich chcecie.

Podsumujmy ten burdel tuż po narodzinach,

Oraz polskie absurdy lepsze niźli w Chinach.

Nie ma co się przejmować, czy też strzępić ryja,

Co by się nie zrobiło i tak wyjdzie chryja.

Lepiej więc machnąć ręką i pokazać palec

Ten środkowy, najdłuższy – tako rzecze malec!